Endeleg var det nokon som kunne vere med meg på denne turen. Eg har høyrt så mykje ulikt om denne og var ein smule skeptisk. Men det duger ikkje uprøvd så vi traska avgarde med godt mot. Turen til Botnavatnet er ein lett og fin tur og det er ein stad ein verkeleg kan slappe av å nyte varme seinsommardagar.
Ida fann ein liten frosk som kanskje kunne vere ein prins, men den såg vèl ung ut så vi let den gå.
Utsyn ned mot Botnavatnet frå eit lite stykke opp i lia.
Sjøla er endå ved godt mot og nyter både turen og ikkje minst været.
Uren Luren Himmelturen
Pause med næringsinntak og god prat høyrer med.
Her er eit parti med mykje stein. Ikkje det vanskeligaste.
Der var verre parti på vegen. Eg var faktisk redd eit par stader og kjende på at det ikkje var heilt godt.
Heldigvis fann jentene ein litt greiare veg å gå nedatt der det var mest urete og turen vart betre enn kva den KUNNE bli.
Her er vi nærmare toppen enn kva vi trur. Litt sletne,
men likevel fornøgde med utsyn og naturen forøvrig.
Gjerdalsvatnet også kalla Isvatnet.
Endeleg!
Gjett om vi er fornøgde med oss sjølve då. Vi heldt ut og kom fram.
Her er vi på posten omlag 1270 m.o.h.
Turen nedatt var rein bonus med molter og blåbær.
Turen var absolutt variert, ja.
Til tider var det bratt eller vått eller sleipt eller urete eller alt på ein gong.
Det er ein tur eg ikkje går uten at eg må. Glad for at eg har vore der og veldig førnøgd når ein ser vekk frå det som var ubehageleg.
Tusen hjarteleg takk til Åse-Iren og Ida for godt turfølgje.
Har no vore på åtte av turane i år og er svært tilfreds med det.
.jpg)
