Den annsame

💗💗💗

På fordraget eg var i forrige veke vart dette diktet av Jan-Magnus Bruheim lese og det er ei fin påminning no i desse førjulstider om at ein må ta seg tid å stogge litt opp. Biletet over syner eit augeblink eg stogga opp i Bergen og fekk med meg dette praktfulle synet av treet på festplassen og Fløyen bada i lys. 

💗💗💗

Den annsame 

Han har ikkje stund til å stogge

og ikkje tid til å sjå.

Menneske som han møter

dei ansar han aldri på.

Mangt har han å rekkje over.

Det gjeld um å fara fort.

Mykje var det å gjera.

Det auka dess meir han fekk gjort.

Så lid det til endes med dagen.

Han står der, studd over stav

og spør: Kva har livet gjeve

og kvar har det vorte av?

Slik jaga han gjennom livet

utan å få det fatt.

Ei glede sprang etter på vegen

men nådde han aldri att.

💗💗💗